-استفاده از رمز عبور قوی
-استفاده از رمزهای عبور مختلف برای حساب های مختلف
-رمزهای عبور را دوباره استفاده نکنید
-امتیاز ادمین را به برنامه های شخص ثالث اعطا نکنید.
تایید اعتبار دو مرحله ای روشی است برای محافظت از حساب شما با ایجاد یک لایه از امنیت دیگر
تنظیمات حریم خصوصی کارهایی هستند که کاربر می تواند برای کنترل میزان داده هایی که به اعضای شبکه اجتماعی دیگر نشان می دهد انجام دهد.
هنگام دادن اطلاعات شخصی ، محافظت از خود فقط با افشای اطلاعات لازم بسیار مهم است. ,این به این معنی است که هنگام دادن آدرس ایمیل یا شماره تلفن ، احتیاط کنید و آدرس ایمیل یا شماره تلفن همراه واقعی خود را ارسال نکنید. ,این امر می تواند منجر به دستیابی هکرها ، ترول ها و اسپم ها به اطلاعات و مهمات اضافی علیه افراد شود که خطر نقض احتمالی داده ها یا سرقت هویت را افزایش می دهد.
-راه بازگشت ماشین (وب) -Politwoops (توییتر)
-چه خطرهایی در ارائه دسترسی برنامه به مخاطبین، تاریخچه تماس، مکان و تاریخچه پیام رسانی وجود دارد؟ -برنامه بانسر چگونه می تواند در این مورد کمک کند؟ خطر دسترسی برنامه شبکه اجتماعی به تاریخچه تماس، مکان و پیام رسانی مخاطبین شما این است که برنامه به اطلاعات حساس مانند مخاطبین شما، تاریخچه تماس، تاریخچه تماس، مکان و پیام رسانی شما دسترسی خواهد داشت. بونسر (bouncer) یک برنامه Android است که اجازه مجوزهای موقتی را می دهد. با بونسر، می‌توانید موقتا به یک برنامه مجوز دهید. اگر می خواهید از یک برنامه برای مدت زمان خاصی استفاده کنید، این کار می تواند مفید باشد در صورتی که نمی خواهید به ﺁن امکان دسترسی به مخاطبین، گزارش تماس، مکان و تاریخچه پیام رسانی را بدهید.
هنگام دادن آدرس ایمیل یا شماره تلفن ، افراد باید مراقب باشند اطلاعات زیادی را به اشتراک نگذارید. این شامل ارسال آدرس ایمیل یا شماره تلفن همراه واقعی آنهاست. این امکان بیشتری را به هکرها ، ترول ها و اسپم ها می دهد تا از ان بر علیه مردم استفاده کنند.
خطرات اعطای دسترسی یک برنامه شبکه اجتماعی به گزارش تماس ، موقعیت مکانی و سابقه پیام رسانی مخاطبین شما این است که برنامه به اطلاعات حساس مانند مخاطبین ، گزارش تماس ، موقعیت مکانی و سابقه پیام رسانی شما را در دسترس خواهد داشت. bouncer یک اپ اندروید است که اجازه مجوزهای موقت را می دهد. با Bouncer می توانید به طور موقت به یک برنامه مجوز بدهید. اگر بخواهید از برنامه ای برای مدت زمان مشخصی استفاده کنید اما نمی خواهید به آن اجازه دسترسی به مخاطبین ، گزارش تماس ، موقعیت مکانی و سابقه پیام رسانی را بدهید، که میتواند مفید باشد.
همانطور که نرم افزار قدیمی یا شبکه های اجتماعی را حذف می کنید ، لحظه ای وقت بگذارید و بررسی کنید که آیا هنوز به شبکه های اجتماعی مرتبط با نمایه های خود دسترسی دارید یا خیر. باید این ارتباطات اضافی را لغو (از اشتراک خود خارج شوید) کنید. این بدان معنی است که سایت ها نمایه شما را با برنامه های بعدی که نصب می کنید گره نخواهند زد. این مورد می تواند به صورت قابل توجه میزان مواجهه شما با سرقت اعتبار را کاهش دهد ، خصوصاً اگر برنامه یا سایت هک شده باشد و اعتبارنامه ها با نقض داده ها در معرض نمایش قرار گیرد.
آنچه شخص ثالث می تواند به آن دسترسی پیدا کند را مرور کنید. (معمولا فقط آدرس ایمیل و نام هست.) نوع دسترسی به حساب شخص ثالث و همچنین سرویس های Google را که به آن دسترسی دارد بررسی کنید. به بخش امنیت حساب Google خود بروید. در بخش «برنامه های شخص ثالث با دسترسی به حساب» ، مدیریت دسترسی شخص ثالث را انتخاب کنید. برنامه یا سرویسی را که می خواهید مرور کنید انتخاب کنید.
نحوه لغو دسترسی یا حذف برنامه به حساب تویتر خود وارد شوید. به بخش برنامه ها از تنظیمات حساب خود بروید. ,همه برنامه های متصل به حساب شما نمایش داده می شوند. ,می توانید مجوزهای خاصی را که هر برنامه برای استفاده از حساب شما در لیست برنامه و نام دارد ، مشاهده کنید. اگر می خواهید برنامه ای را از حساب خود جدا کنید ، پس از کلیک روی نام برنامه ، بر روی دکمه لغو دسترسی در کنار برنامه یا در پایین صفحه کلیک کنید.
قبل از بارگذاری رسانه ، فراداده(metadata) را حذف کنید.
قبل از بارگذاری تصاویر در وب ، داده های فراداده مانند محل دقیق ، نام دوربین ، مدت زمان عکس برداری (1 / 1000 م ثانیه) ، تاریخ و زمان و سایر اطلاعات مفید در مورد تصویر را حذف کنید. در صورتی که تصویری را در شبکه های اجتماعی بارگذاری کنید و بعداً پشیمان شوید این عمل از حریم خصوصی شما بیشتر محافظت می کند. Metadata Anonymisation Toolkit ابزاری خط فرمان رایگان برای از بین بردن داده های EXIF از عکس ها است. همچنین می توانید از ابزارهایی مانند Tage Remover (ویندوز) و ExifTool (Mac / Linux) استفاده کنید.